Co można zrobić, by pomóc dziecku w kształtowaniu silnej psychiki?

Siła mentalna to umiejętność rozpoznania swoich emocji i zapanowania nad nimi oraz pozytywnego myślenia w każdej sytuacji. Wypracowanie jej w sobie pomaga człowiekowi radzić sobie w trudnych momentach, zwłaszcza gdy spotykają go porażki lub musi żyć w stresie. Co prawda dużo łatwiej jest być silnym psychicznie, kiedy wszystko układa się dobrze, jednak nieszczęścia są nieodłącznym elementem naszego życia, dlatego warto przygotować się na nie, zwiększając swoją odporność psychiczną już od najmłodszych lat.

Często rodzice zastanawiają się, jak można pomóc dzieciom w budowaniu silnej psychiki. Z uwagi na to, że kochający opiekunowie, stawiając na pierwszym miejscu dobro swojej pociechy, chcą uczynić jego życie bezstresowym, więc biorą na siebie wszystkie problemy. Jednak takie postępowanie przynosi skutki odwrotne do zamierzonych: w dorosłe życie wchodzi jednostka bezradna i niepewna siebie. Kształtowanie siły mentalnej u dziecka polega na tym, by nauczyć je jak samodzielnie pokonywać trudności, przepracowując je i wyciągając z nich lekcję na przyszłość. Dzięki temu młody człowiek staje się otwarty na wyzwania, które stawia przed nim los, nie boi się realizować marzeń i osiągać sukcesy.

W dalszej części artykułu przedstawiono kilka wskazówek, które służą poradą dla rodziców chcących w prawidłowy sposób pomóc dziecku w budowaniu siły mentalnej.

1. Akceptuj

Rodzice muszą pogodzić się z faktem, że pociecha nie zawsze będzie spełniała ich oczekiwania. Każde dziecko ma jakieś wady i problemy, z którymi musi się mierzyć. Jeśli to kilkulatek, z dużym prawdopodobieństwem nie nabył jeszcze umiejętności radzenia sobie z emocjami, co może objawiać się agresywnym zachowaniem. Dlatego należy je zrozumieć i wspierać w każdej sytuacji.

To normalne, że chcielibyśmy, aby nasze dziecko było grzeczne i posłuszne. Zatem co robić, gdy takie nie jest? Oczywiście nie chodzi o to, by pozwolić mu na niewłaściwe zachowania bez ponoszenia konsekwencji. Na początku trzeba zaakceptować cechy charakteru dziecka, a później próbować nad nimi pracować. Jeśli twoją pociechę nieustannie rozpiera energia, co skutkuje np. zbitym wazonem, warto ją zapisać na zajęcia sportowe i wyraźnie postawić granicę: W domu nie wolno grać w piłkę.

2. Bądź z dzieckiem

W dzisiejszych czasach gdy jesteśmy non stop zmęczeni i zabiegani, pochłonięci obowiązkami zawodowymi i domowymi, ciężko jest znaleźć chwilę wolnego, by poświęcić ją na pochylenie się nad dzieckiem i jego problemami. Tak naprawdę wystarczy tylko kilkadziesiąt minut dziennie na szczerą pełną troski rozmowę, aby zbudować poprawną relację ze swoją pociechą.

Każde dziecko, niezależnie od wieku, łaknie kontaktu z rodzicem, który ucieszy się z jego sukcesów, wysłucha żali i trosk, a potem podpowie, co najlepiej zrobić w danej sytuacji. Być może młody człowiek nie weźmie sobie do serca tych rad, ale poczucie bycia kochanym i zauważonym ogromnie pomoże mu w kształtowaniu silnej psychiki.

3. Myśl o sobie

Co z tego, że pokażemy dziecku jak być szczęśliwym, gdy sami nie umiemy zatroszczyć się o własne szczęście? Możemy nauczyć swoją pociechę wielu rzeczy np. jak rozwiązywać problemy, współpracować z innymi, okazywać szacunek starszym, czy być empatycznym i asertywnym. Jeśli jednak sami nie będziemy legitymizować własnym postępowaniem, że to właściwe, dziecko również nie będzie się tak zachowywać, gdyż uczy się życia głównie przez obserwację zachowań innych.

Choć wychowanie wymaga wielu poświęceń i energii, rodzice powinni wziąć pod uwagę również swoje dobro. Jeśli będą ciągle zmęczeni, zabraknie im sił na właściwe zadbanie o dzieci, a w ich życiu pojawią się frustracje, które nie przyniosą rodzinie niczego dobrego. Dlatego warto pamiętać, że potrzeby rodziców są tak samo ważne, jak potrzeby dziecka.

4. Pozwól dziecku na porażki

Naucz swoją pociechę jak uczyć się na błędach. Porażki to element życia, którego nie da się uniknąć, więc nie należy chronić przed nimi dziecka, lecz go z nimi oswoić. Jeśli pokażesz mu, że nie zawsze można być najlepsze, nauczy się akceptować siebie i własne niedoskonałości, oraz to, że Twoja miłość jest bezwarunkowa.

Dodatkowo warto wytłumaczyć dziecku, by w chwili porażki nie skupiało się na złych emocjach jej towarzyszących, ale skierowało swoje myśli na kwestię tego, w jakie działania powinno podjąć, by następnym razem wykonać zadanie lepiej. Natomiast rodzic w takim momencie zastanowić się, czy nie stawia swojej pociesze zbyt wysokich wymagań, których ono nie jest w stanie pokonać. Co jeśli dziecko podejmuje wyzwania jedynie dlatego, by spełnić Twoje oczekiwania? Warto zapytać je, jak ono się z tym czuje. Może okaże się, że już nie chce się zajmować daną aktywnością lub wynik, który osiągnął, w zupełności mu wystarczy?

5. Samodzielność

Rodzicom wydaje się, że tylko oni wiedzą, co jest najlepsze dla ich dzieci, wszak to znają je od zawsze. Tymczasem ich pociechy rosną, zmieniają się ich potrzeby i wymagania, ale też umiejętności, a co za tym idzie, poszerza się zakres zadań, które mogą same wykonywać. Kilkuletnie dziecko potrafi samo zrobić kanapkę czy wybrać ubranie, które założy do szkoły. Dlatego pozwólmy im na dokonanie tych wyborów.

Samodzielność pomaga dziecku ukształtować charakter i wyrobić swoje zdanie. Jako rodzic powinieneś uszanować granice i swojej pociechy, po prostu pozwolić mu na własne decyzje i ewentualne zmierzenie się z ich konsekwencjami. Nie przelewaj na dziecko obaw czy własnych niespełnionych marzeń, gdyż to może wzbudzić w nim lęk przed podejmowaniem kolejnych wyzwań.

Jeśli weźmiesz pod uwagę te wskazówki, pomożesz swojemu dziecku wyrosnąć na człowieka silnego, świadomego własnych wad i zalet, który nie boi się iść własną drogą.