Sposoby na konflikt pomiędzy dziećmi

Nie­stety róż­nego rodzaju nie­po­ro­zu­mie­nia są czę­ścią życia każ­dego czło­wieka, nie­za­leż­nie od płci, czy wieku. Zwy­kle towa­rzy­szą im nega­tyw­nie nace­cho­wane emo­cje, w związku z czym nie zawsze jeste­śmy w sta­nie kon­tro­lo­wać swoje reak­cje pod ich wpły­wem. Na szczę­ście możemy jed­nak bez pro­blemu zacząć dostrze­gać wsze­la­kie korzy­ści z nich płynące, co pozwoli nam wyko­rzy­stać tego typu sytu­acje do pracy nad sobą.

Zwy­kle pod­czas roz­wią­zy­wa­nia kon­flik­tów powią­za­nych bez­po­śred­nio z naszą szkolną codzienno­ścią sta­ramy się sko­rzy­stać z dość racjo­nal­nej opcji w postaci porozumienia bez przemocy (nonviolent communication, NVC). Metoda ta jest w sta­nie sku­tecz­nie roz­wią­zać wszelkie sprzeczki. Dzięki jej zastosowa­niu zarówno rodzic, jak i dziecko lub dziecko i inne dziecko będą mogli czuć się men­tal­nymi zwy­cięz­cami całej sytu­acji.

Zapoznaj się również z artykułem:

https://szkolasaltando.pl/nvc-na-czym-polega-czy-dziala-w-relacjach-z-dziecmi/

Pod­czas roz­mowy na temat sytu­acji kon­flik­to­wej powin­ni­śmy koniecz­nie zwró­cić uwagę na 4 pod­sta­wowe obszary:

Fakty

Pierw­szym z nich są fakty. Wiążą się one z dogłęb­nym omó­wie­niem całego pro­blemu tak jak­by­śmy oglą­dali zapis z kamery. Dzięki temu będziemy w sta­nie bez więk­szego pro­blemu dostrzec następ­stwa poszcze­gól­nych zda­rzeń, czy w pełni obiek­tywny obraz doty­ka­ją­cej nas sytu­acji.

Ponadto nie doko­nu­jemy dosłow­nie żad­nych pochop­nych ocen, nie kie­ru­jemy oskar­żeń w kontek­ście dru­giej strony kon­fliktu i co naj­waż­niej­sze nie wycią­gamy zbęd­nych, a także bezsen­sow­nych wnio­sków opar­tych głów­nie o emo­cje.

Uczucia

Kolej­nym z obsza­rów są uczu­cia. W związku z nim powin­ni­śmy popro­sić zwa­śnioną z nami stronę o to, żeby podzie­liła się z nami swo­imi subiek­tyw­nymi dozna­niami, po czym my robimy dokład­nie to samo. Zali­czamy do nich towa­rzy­szące im uczu­cia, oraz wszel­kie reak­cje ich ciała.

W taki spo­sób sku­piamy się wtedy w odpo­wiedni spo­sób na sobie dzie­ląc się przy oka­zji istotnymi infor­ma­cjami z drugą stroną. Przy oka­zji pozna­jemy uczu­cia, a także dozna­nia innych osób, co pozwala zoba­czyć nam w tej nie­zwy­kłej sytu­acji także czło­wieka, a nie tylko samą zeroje­dyn­kową „sprawę”, czyli sedno całego nie­po­ro­zu­mie­nia. Ponadto w tym miej­scu skupiamy się na pre­cy­zyj­nym oddzie­le­niu uczuć od myśle­nia, bo to bowiem one mogą być dla nas tak naprawdę zgubne w trak­cie kon­fliktu.

Potrzeby

Trzecim, przed­ostat­nim już obsza­rem są potrzeby. To w ich przy­padku powin­ni­śmy się zastanowić czego chce i pra­gnie każda ze stron. Dzięki temu jeste­śmy w sta­nie poznać i co najważniej­sze zro­zu­mieć motywy dzia­ła­nia innych ludzi. Sama ana­liza tego co widzimy i czujemy sta­nowi niezwy­kle dyna­miczny obraz odczu­wa­nych przez sie­bie potrzeb, które dzielimy na te pod­sta­wowe, jak i bar­dziej roz­bu­do­wane.

Klu­czową kwe­stią jest to, żeby odpo­wiednio odróż­nić je od sie­bie. Ważna w tym przy­padku jest sama stra­te­gia na ich zaspo­ko­je­nie. Bowiem to wła­śnie wybór złego nasta­wie­nia sta­nowi podsta­wowe źró­dło każ­dego kon­fliktu. Daje to nam nie­zbędną moż­li­wość na wybór tej właściwej, która jest moż­liwa do wpro­wa­dze­nia w życie bez koniecz­no­ści udziału osób trze­cich. Dzięki temu zmniej­szamy w znacz­nym stop­niu ryzyko wystą­pie­nia inge­ren­cji w ich potrzeby.

Prośby

Na sam koniec prze­cho­dzimy do próśb. Ich cha­rak­te­ry­styka i klucz do suk­cesu polega głów­nie na wła­ści­wym for­mu­ło­wa­niu kon­kret­nych komu­ni­ka­tów, które jasno będą przed­sta­wiać moje aktu­alne uczu­cia i potrzeby.

W przy­padku poro­zu­mie­nia bez prze­mocy sytu­acja kon­flik­towa sta­nowi nie­ba­ga­telną szansę na zna­czące pogłę­bie­nie rela­cji z osobą, z którą się w danym momen­cie kłó­cimy, ale jest dla nas ważna. Czę­sto dzięki takiemu podej­ściu roz­wią­za­nie przy­cho­dzi samo. Istotne w tym przy­padku jest samo podej­ście do kwe­stii kon­fliktu.